Hoe ik het overlijden van mijn ongeboren tweelingbroer herbeleefde

Begin 2024 ontmoette ik mijn tweelingziel. Ik wist toen nog niet dat ik een alleen geboren tweeling was. Zij was voor mij wel de perfecte spiegel en bracht jeugdherinneringen terug naar boven die ik verdrongen had. Via haar kwam ik te weten dat ik in mijn jeugd voor een stuk emotioneel verwaarloosd werd. Via haar leerde ik over mijn innerlijk kind. Het duurde niet lang voor ik begon te beseffen dat er in mij nog een heel verdrietig kindje zit. Via haar was ik ook meer en meer met spiritualiteit bezig, werken aan jezelf, werken aan uw schaduwkanten. Dus ik besloot om aan de slag te gaan met mijn innerlijk kind.

Innerlijk kind therapie

Innerlijk kind therapie is geen praattherapie waar je ergens op een leren bank ligt bij één of andere psychiater. Enfin, ik weet niet hoe andere innerlijk kind therapeuten dat doen, maar bij die van mij lig je op een mat en ga je – kan ik denk best beschrijven als – in meditatie. Ik vermoed ook dat de therapeut u in een lichte trance brengt. Tijdens zo’n sessie maak je contact met je innerlijk kind d.m.v. visualisatie en je gaat ook in gesprek. Dat betekent dat je luidop dingen gaat zeggen tegen uw innerlijk kind. Er wordt ook gewerkt met uw ademhaling.

Bij het begin van zo’n sessie komt de therapeut rechts naast mij zitten en neemt hierbij zacht mijn rechter pols vast. Vervolgens trek je al uw voelsprieten naar binnen en ga je voelen. Wat er tijdens zo’n sessie naar boven komt, kan je denk ik een klein beetje sturen, maar kan je niet op voorhand bepalen.

Traumarelease en energiestromen

De eerste keer had ik een losse sessie geboekt, eigenlijk met het idee dat het weggesmeten geld zou zijn. Echter toen ik daar op de mat lag, wist ik al dat ik zou terug komen. De lichamelijke gewaarwordingen tijdens zo’n sessie zijn buitengewoon. Je wordt heel duizelig. Dit zijn nieuw hersenverbindingen die aangemaakt worden. Tijdens zo’n sessie begon ik ook altijd te trillen van de kou (ook als was het daar warm) of mijn lichaam of bepaalde stukken ervan dat begon(nen) te trillen. Het rillen van de kou is geblokkeerde energie die begint te stromen en het trillen is opgeslagen trauma dat vrijkomt uit uw onderbewuste.

De vreemdste lichamelijke gewaarwording waren echter mijn polsen.

Handboeien of gehandboeid door het leven?

Zoals gezegd nam die therapeut in het begin van zo’n sessie altijd even mijn rechterpols vast. Het rare was dat het voor mij tijdens gans de sessie voelde alsof ze mijn pols vast hield, terwijl dat niet het geval was. En om het nog wat rarer te maken… Het duurde niet lang voor het aanvoelde of iemand ook mijn linker pols vast hield. Niet gewoon losjes in de hand, maar echt heel stevig.

Zo had ik eens een sessie dat ik zo begon te rillen van de kou dat de innerlijk kind therapeut een dekentje op mij legde. Het ogenblik dat ik dit dekentje op mijn knieën voelde, kreeg ik plots het gevoel dat ik mijn benen niet meer omhoog kon tillen. Het eerste beeld dat ik doorkreeg, was ik als klein kindje. Ik had schrik in het donker. Om mij te plagen staken mijn broer of zus me soms onder de dekens van mijn bed. Ik kreeg hier een beeld door van mijn oudere zus die me onder de dekens gestoken had en dan op mijn benen gaan liggen was zodat ik niet weg geraakte.

“Of heeft het iets te maken met een vorig leven” kreeg ik toen als suggestie van de therapeut. En met een flits zat ik in de loopgrachten tijdens de oorlog. Voor mij een soldaat. De soldaat naast hem was doodgeschoten, was op zijn benen gevallen waardoor hij er niet onderuit geraakte. Ik zelf in een vorig leven? Eén van mijn voorouders? Ik heb ook beelden gezien van mezelf geboeid aan handen en voeten ergens in een krijgsgevangenenkamp. Moeten dus ook beelden van één van mijn voorouders geweest zijn. Ik weet dat effectief de broer van mijn grootvader een tijd krijgsgevangene geweest is.

Nu verwacht niet als je innerlijk kind therapie gaat volgen, dat je gaat meegenomen worden naar een vorig leven. Dat is ook niet het doel van deze therapie. Doel is om contact te maken met uw innerlijk kind zodat je dat kan troosten en geven wat het als kindje te kort gekomen is. Dat is ook effectief het overgrote deel van de tijd wat er tijdens zo’n sessie gebeurde. Wat ik hierboven beschrijf, zijn uitzonderingen maar gaven me een aanwijzing. Waren het de handboeien die ik energetisch nog rond mijn polsen voelde?

Ondertussen was ik te weten gekomen dat ik een alleen geboren tweeling ben en kwam ook dat stuk al eens naar boven. Ik heb effectief een paar keer contact kunnen maken met Dries. Ik kreeg van hem ook boodschappen door. Maar had nooit kunnen verwachten wat er die ene sessie zou gebeuren.

Het leven dat uit uw handen wegglijdt

Ik had nu wel flarden gezien van mezelf of mijn voorouders in handboeien, maar dat gevoel dat iemand mijn polsen stevig vasthield bleef. Zou zelfs durven zeggen dat de gewaarwording nog erger werd. Uw lichaam heeft ook een beschermingsmechanisme. Je kent wel die verhalen van mensen die een zwaar trauma meegemaakt hebben maar die zich daar niets meer van herinneren (misschien jijzelf wel). Dit betekent dat die mensen er emotioneel niet klaar voor zijn om dit trauma onder ogen te komen. Als beschermingsmechanisme wordt dit trauma volledig verdrongen.

Wel, tijdens die bepaalde sessie besloot mijn lichaam/ziel dat ik er wel klaar voor was. Ik kreeg dat door in symbolische beelden. Als kind ontwikkel je pas taal tussen je 2 en 3 jaar. Eén van de redenen waarom je je niets van daarvoor herinnert. Simpel: er was nog geen taal om dat door te geven.

Ik kreeg beelden door zoals in een Hollywood blockbuster. Zo heb je zeker wel eens een scène gezien: een vrachtvliegtuig in de lucht waarbij tijdens het vliegen het vrachtruim open staat. Zijn daar mensen aan het vechten, wordt er iemand uit het vrachtruim gesmeten en valt dan naar zijn dood.

En word ik na al deze tijd nog steeds emotioneel als ik hier aan terug denk 🙁

Het beeld dat ik doorkreeg was Dries die zich aan de rand van de vrachtbrug vastklampte, op het punt om weg te glijden om naar zijn dood te vallen. Ik ben er naartoe gesprongen. Hij pakte me stevig vast aan mijn polsen, maar ik voelde hem wegglijden. Wat ik ook probeerde ik kon dat niet voorkomen. Hij is van mijn polsen afgegleden en naar zijn dood gevallen.

Hier werd me dus symbolisch verteld wat er in de baarmoeder gebeurd is. Ik herbeleefde hier symbolisch het overlijden van mijn ongeboren tweelingbroer Dries. Hij die zich aan mijn vastklampte en ik die probeerde om hem te redden.

Normaal gezien na zo’n sessie ben ik helemaal zen. Na deze sessie ben ik 3 dagen helemaal van mijn melk geweest. Maar u zal we begrijpen waarom. Blijkbaar besloot mijn lichaam dat ik klaar was voor deze herinnering die al zo lang opgeslagen was in mijn zenuwstelsel en lichaamscellen. Gezien er nog geen taal bestond, werd dit me duidelijk gemaakt in symbolische beelden. Een symboliek die meer dan duidelijk was.

Ik weet dat dit allemaal raar klinkt. “Koen heb je ze nog op een rijtje? Beeld je je dat niet in”. Wat ik u kan zeggen is dat ik nadien tijdens de innerlijk kind therapie nooit nog het gevoel gehad heb dat iemand me stevig bij mijn beide polsen vasthield. De energetisch handboeien waren weg.

De reden dat ik u dit verhaal vertel, is om u aan te tonen hoe diep het trauma dat je in de baarmoeder meegemaakt hebt opgeslagen is, maar dat onder de juiste omstandigheden en als jij daar klaar voor bent uw lichaam dit trauma gaat loslaten.

Innerlijk kind therapie is zeker één van de therapieën die ik kan aanraden voor alleen geboren tweelingen.